Gedrag en eetgewoonten in het Paddock Paradise
Waar hebben paarden behoefte aan? Wat doen ze in een etmaal, als ze in de vrije natuur leven? Die vragen vormden het uitgangspunt voor het Paddock Paradise-principe. Op De Paardenkamp is een gebied van vijfenhalve hectare ingericht met paden, bomen, een heuvel, een waterpoel en verschillende voerplekken. De bedoeling is dat de omgeving stimuleert om meer te bewegen om aan voedsel te komen, wat bij oudere paarden goed is tegen stijfheid. Leonie neemt bezoekers mee naar deze plek.
Een proef van de universiteit van Utrecht heeft uitgewezen dat paarden hier inderdaad meer bewegen dan in een wei. Leonie ziet nog meer verschillen. “Er staan 35 paarden in, die zelf onderling kleinere groepen vormen. Als een groepje dat laag in rangorde is staat te eten en er komt een dominantere groep aan, dan lopen ze weg naar een andere plek.” Een nieuw paard in de wei erbij betekent dat die rangorde opnieuw wordt vastgesteld. In het Paddock Paradise verloopt dat rustig, omdat paarden de ruimte hebben een eigen plek op te zoeken. Leonie legt uit dat het niet voor alle paarden geschikt is. “Ze moeten een goed gebit hebben, zodat ze genoeg kunnen kauwen. De paarden die erin staan worden door de omgeving meer uitgedaagd natuurlijk gedrag te vertonen en je merkt dat dat ze goed doet. Ze staan bijvoorbeeld ook graag op de uitkijkheuvel rond te kijken.”
Leonie Muller is letterlijk opgegroeid tussen de paarden. Haar vader, Paardenkamp-beheerder IJsbrand Muller, fokt met Shetlanders. Zelf heeft ze een Haflinger, waarmee ze recreatief rijdt. Leonie draait al tien jaar weekend- en vakantiediensten op de Paardenkamp, waar ze niet alleen rondleidingen verzorgt, maar ook alle werkzaamheden op gebied van de verzorging op zich neemt. Daarnaast werkt ze in de media- en entertainment industrie.